Przy budowie mostu Tverlandsbrua między Løding i Vikan w regionie Nordland, szybki postęp i bezpieczeństwo robót budowlanych, zapewniają skrojone na miarę deskowania Doka. Szczególnym utrudnieniem przy realizacji projektu jest stan morza w fiordzie- fale o wysokości do 10 m stanowią duże wyzwanie dla techników i ekipy budowlanej.
Kontakt dla prasy
Norweska firma budowlana Reinertsen buduje w regionie Nordland między Løding i Vikan nowy most na drodze krajowej Rv 80. Z uwagi na pozytywne doświadczenia zebrane we wcześniejszych projektach, główny wykonawca zdecydował się na współpracę z firmą Doka. Kompleksowe doradztwo i usługi projektowe oraz wysoki standard bezpieczeństwabyły istotnymi kryteriami przy wyborze dostawcy deskowań. Projekt budowy drogi Rv 80 ma połączyć ć komunikacyjnie region Tverlandze stolicą regionu Bodø, położoną ok. 1.200 km na północ od Oslo.
Most Tverlandsbrua o długości 670 m i nachyleniu wzdłużnym do 4,5%, budowany jest wg. krzywej klotoidy o zmiennych promieniach o siedmiu różnych rozpiętościach. Łączy on, na sześciu filarach o wysokości do 13 m – 3 z nich w formie filarów podwójnych – fiord między Løding i Vikan. Doka wykorzystuje w projekcie 4 wózki do metody nawisowej. Ze względu na dużą szerokość ustroju nośnego wynoszącą 22,6 m, zostały one wykonane przy użyciu trzech dzierżawionych ram wzdłużnych. Z powodu pochyłych środników i wynikającej z tego konieczności poszerzenia deskowania płyty, ruszt dna wraz z pomostami został wykonany w wersji przesuwanej. Umożliwia to ekipie budowlanej szybkie i bezpieczne dopasowanie deskowania płyty do kolejnego segmentu. Modułowa konstrukcja wózków do metody nawisowej zapewnia efektywne i ekonomiczne dostosowanie rusztowania do przekrojów ustroju nośnego.
Wspomnianych materiałów użyto też do budowy segmentów startowych. Doka zaproponowała indywidualne rozwiązanie dostosowane do potrzeb klienta, które w pełni się sprawdziło- rygle były podparte na poziomych kozłach oporowych Doka, przyjmując ciężar wystających segmentów startowych. Segmenty startowe wybetonowano w trzech taktach betoniarskich: do szalunku płyty dna zastosowano deskowanie dźwigarowe Top50, szalowanie środników wykonano za pomocą deskowania dźwigarowego Top50 i FF20, a płyty jezdni przy użyciu deskowania mostów ParaTop, deskowania dźwigarowego Top50 oraz rusztowania nośnego Staxo 100. Użycie deskowania ParaTop nie wymaga podparcia deskowania wsporników, co zminimalizowało ilość dzierżawionego materiału. Szczególnym wyzwaniem był wymóg opuszczania deskowania po pierwszym takcie betoniarskim. Płyta dna utrzymywała wtedy własny ciężar, dzięki temu podczas betonowania środników obciążenie odprowadzane było poprzez płytę na filary.
Most Tverlandsbrua o długości 670 m i nachyleniu wzdłużnym do 4,5%, budowany jest wg. krzywej klotoidy o zmiennych promieniach o siedmiu różnych rozpiętościach. Łączy on, na sześciu filarach o wysokości do 13 m – 3 z nich w formie filarów podwójnych – fiord między Løding i Vikan. Doka wykorzystuje w projekcie 4 wózki do metody nawisowej. Ze względu na dużą szerokość ustroju nośnego wynoszącą 22,6 m, zostały one wykonane przy użyciu trzech dzierżawionych ram wzdłużnych. Z powodu pochyłych środników i wynikającej z tego konieczności poszerzenia deskowania płyty, ruszt dna wraz z pomostami został wykonany w wersji przesuwanej. Umożliwia to ekipie budowlanej szybkie i bezpieczne dopasowanie deskowania płyty do kolejnego segmentu. Modułowa konstrukcja wózków do metody nawisowej zapewnia efektywne i ekonomiczne dostosowanie rusztowania do przekrojów ustroju nośnego.
Wyjątkowo stabilna konstrukcja podparcia
Do budowy trzech filarów mostu, na których zamontowano wózki do metody nawisowej, konieczne było wyjątkowo stabilne deskowanie- wysokie do 10 m fale sztormowe w fiordzie były prawdziwym sprawdzianem wytrzymałości. Deskowania dźwigarowe Top50 i FF20 sprostały jednak warunkom pogodowym przy budowie filarów. Podwójne filary wykonano w jednym takcie betoniarskim. W celu stabilizacji deskowania, wzniesiono platformy na fundamentach pod filarami, na które za pomocą wrzecion odprowadzano wysokie obciążenia wiatrem. Do budowy tych platform wykorzystano rygle CFT używane w wózkach do metody nawisowej i system SL-1.Wspomnianych materiałów użyto też do budowy segmentów startowych. Doka zaproponowała indywidualne rozwiązanie dostosowane do potrzeb klienta, które w pełni się sprawdziło- rygle były podparte na poziomych kozłach oporowych Doka, przyjmując ciężar wystających segmentów startowych. Segmenty startowe wybetonowano w trzech taktach betoniarskich: do szalunku płyty dna zastosowano deskowanie dźwigarowe Top50, szalowanie środników wykonano za pomocą deskowania dźwigarowego Top50 i FF20, a płyty jezdni przy użyciu deskowania mostów ParaTop, deskowania dźwigarowego Top50 oraz rusztowania nośnego Staxo 100. Użycie deskowania ParaTop nie wymaga podparcia deskowania wsporników, co zminimalizowało ilość dzierżawionego materiału. Szczególnym wyzwaniem był wymóg opuszczania deskowania po pierwszym takcie betoniarskim. Płyta dna utrzymywała wtedy własny ciężar, dzięki temu podczas betonowania środników obciążenie odprowadzane było poprzez płytę na filary.
To może Cię zainteresować:
Masz pytania do artykułu? Skontaktuj się z nami!